hani ara da bir, gözlerinden öpüyorum, deðmesin iki damla yaþ yanaðýna, yokluðum yüzün de solgun durmasýn diye, karþýma resmin, yalnýzlýðýma ismin düþüyor.
biliyor musun? ayrý ayrý olan her þey, ayný sürüyor, ayýrmadan çoðalýp kalaný, yaþarsýn aslýnda…
düþünüyorum da, hangi daðlar karþý koyar, mevsimlerin yüzünden kopardýðý renkleri, hazan yasýný savururken yaðmur nehirlere, dereler deðil midir, izinden uðurlayan, karýþarak, dur aldýðý ta derinden, hangi bulanýk sular vazgeçer. denizinde birbirinden.
bilmeliyiz ikimizde, ayrý ayrý olan her þey ayný yürüyor, çoðalarak kalacak, yaþan/anlar saklýsýnda.
biz seninle iki kýyý misali, bir ýrmaktan baðlýyýz birbirimize, hem uzak hem yakýndan kavuþarak, içimizde besleniyorsa, karþýlýklý düþler, ayný limanýndan çýkmaz mý seferine gemiler, yelkenleri yýrtýlan özgürlüðe, varsýn, gökyüzünü örtsün bulutlar, açýlýr kapanýr tekrar aslýna döner, boþ ver deðiþsin ay ýþýðýnýn da halleri, güneþ üstüme daha çok yaðýyorsa, bil ki; düþlerimde bir ceylan dans eder.
2013/11
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.