Ağlasam Kim Duyacak
Gözlerim gökyüzünde þimdi
Dilimde yýllanmýþ þarkýlar
Penceremde Ay kulübesi
Git gide büyüyor yalnýzlýðým gibi
En üzgün mevsimdeyim þimdi
Yüzüm kehribar rengi, hüznüm simsiyah
Yýldýzlar yanýp sönüyor durmadan
Gölgem yürüyor gökyüzünde
Bu da neyin nesi
Omuzlarýmda bir aðýrlýk tonlarca bulut yüklü sanki
Yüreðim serçe kanadýnda darmadaðýnýk
Dilimde annesiz bir ninni ve
Gözlerim yeryüzünde þimdi
Limanda paslý, çirkin bir gemi duruyor
Balýk avýnda martýlar bembeyaz
Dalgalar köpüklü, deniz gri
Sokak kaldýrýmlarýnda kimsesiz çocuklar uyuyor
Düþleri sapsarý sonbahar gibi
Yaðmur kokuyor toprak kahverengi
Ellerimde gül lekesi git gide çoðalýyor
Fýrtýna sesi gökyüzü yýkýldý yýkýlacak ve ben
Ben ihtiyarým þimdi hýçkýra hýçkýra aðlasam kim duyacak.
Nurcan TALAY
17.11.2013
Saat:19:14
Not: Resim tablosu Nurcan TALAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.