Her gece saatler zemberek kýrar ben duyarým Körpe bir çocuðun savunmasýz çýðlýðý morarýr dudaklarýmda, aðlarým Ayaklarýmý taþýyan kaldýrýmlar gibi yorulur gözlerim Derme çatma nefesime tutunurken
Aðýt yakan trenler geçer penceremin önünden Tavaný çöker gezegenlerin tek tek Yýldýzlar kayar, bulutlar tutuþur Gökyüzü yanar görürüm
Kýrlangýç kanatlarýnda göçerim bilmediðim bir ülkeye Kapýlar açýlýr yemyeþil Buz gibi þelaleler dökülür avuçlarýma Su kokar dudaklarým,görürüm
Meyveleri insan olan aðaçlar görürüm Düþ kelebekleri karþýlar beni Uzun koridorlardan dönemeçli yollardan geçerim sonra Sonra gözlerim kapanýr yüzüme ölürüm.
Nurcan TALAY 27.11.2013 Saat:01:26
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülserçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.