Seni seviyorum diyememek öyle zormuþ ki Gelirmiþ sözcükler yürekten aðza Hatta fýrsatta olurmuþ söylemeye Lâkin bir türlü söyletmezmiþ yürek Daha fazla acý çekeyim istermiþ uðruna.. Sevmedi’ demesinler Sözcüklerle savurmadý sevdasýný’ Desinler diye susarmýþ Susarkende kavrulurmuþ.. Gündüzleri kimseyle konuþmaz, Geceleri bir baþýna aðlarmýþ Konuþursa patlayacak Aðlamasa daha çok yanacak Hâlbuki söylese rahatlayacak Rahatlýðý sevmezmiþ, Zorluðu seçermiþ sevdiði için.. Ne yapsýn ki yürek.. daha ne yapsýn Ya sen geleceksin tevafûken, Ya da ölüm çaðýracak artýk onu.. Sen gelmeden gelirse ölüm Sen olacaksýn baðrýnda.. Sessizken çoðalan sensizliðin !
Tuðba Bal Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğba BaL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.