Kalan Yıkıntılar İçinde
Bir rüzgara kapýlýpta ne gidersin gönül
Yetmedimi bu kadar kýrýldýðýn gücendiðin
O rüzgarki estiðini alýp götürür býkmadýnmý
Gelmeyecek eski günler olmayacak eskisi gibi
Kalan yýkýntýlar içinde sað kalma mücadelesi bu
Yaþama ve nefes alma özgürce oysa oysa
Sevgi ve aþk iki kiþiliktir oysa hayata dönüþtür
Ve neden týkanýr boðazýmda sevdan ve neden?
Sevdan demek candýr peki neden? unutmak ister gönül
Sevdan benimdir ve neden? düþüncelerden silmek ister gönül
Aklýmda sen düþüncemde sen yediðim içtiðimde sen
Ve neden isyan eder yürek terkediliþlere böyle olmamalýydý
Kalan yýkýntýlar içinde aþkýna eþkýya mülteci rezilliðimle
Taki gidiyorum ya unutma ümidiyle yada silme
Keþke unutulabildiðimiz kadar unutabilseydik ne kolaydý
Anlamý olmalý bazen yüklenmemeli çokça deðer vermemeli
Beklentiler en aza indirilmeli incinmekte ozaman hayal olur belki
Kalan yýkýntýlar içinde eðer bir yol varsa yeni ufka O ufuk benimdir
O denizin seyrinde bir çok gemiler batabilir bu mücadelede benimdir
SEVDAN BENÝMDÝR UNUTULMASI GEREKLÝ BÝLE OLSA
SEVDAN YALNIZCA BANADIR KALAN YIKINTILAR ÝÇÝNDE
Yeliz Dikmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.