Ahh Oyun Çağlarım!
Çocukluðumun en saf halini býrakýp gittim.
Büyüdü içimde filizlenen düþünceler,
Yaþama dair cilalý ümitler.
Dönüp dönüp baktým arkama býkýp usanmadan.
Ardýmdan aðlayan çocukluðuma takýldým yine,
Elimi uzatsam tutar mýydý minik Ayþegül?
"Býrakýp gitme ,istemiyorum büyümeni" diye.
Aðlar mýydý, geçen güzel kaygýsýz günlere?
Okul anýlarýný bir bir çýkarýp,
Kötüleri ayýklayýp iyilerle oyun oynar mýydýk?
Eskisi gibi deðil þimdi hiçbir þey!
Ne býraktýklarým, ne çocuksu anýlarým.
Zaman çocukluðumu savurmamalý.
Neresi güzel yetiþkin olmanýn?
Ahh o eski oyun çaðlarým!
Þimdi mumla ararým,yalnýzlýðýmda sizinle avunurum.
Laf aramýzda hâlâ ben o parkta oynarým,
Çocuklarda çocukluðumu yaþayýp,
Ýçimdeki masum çocuðu yaþatýrým.
Yetiþkinlerin sahte dünyasýnda kaybolurum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.