Bir þiir yazdým
geceye ve lanet ettiklerime,
içimde ne varsa kustum dizelere,
i mgeledim tek tek bütün aldanmýþlýðýmý.
ahh zavallý kadýnlýðým !
ne çok aldanmýþsýn vefasý eksiklere...
hep vefasýzlar biriktirmiþim sol yanýmda,
sevgiyle açtýðým yüreðimi,
çarmýha gerdiler, paslý çiviler soktular
kan(a)dým...
ahh zavallý yüreðim,
þimdi inim inim inlemekte.
her gece þiirler doðurdum
derin bir yaradan kanayan,
göbek baðýmýn kesildiði gün
yazgý diye, karalar yazýlmýþ yazgý defterime
ahh yazgým, kara yazgým,
aðlatýrsýn omzuna konmuþ bir serçeyi...
acýlar ki; yüreðimde can alýr,
sýzým sýzým sýzlar derinlerden
morfinsiz çekilmiþ bir diþ sancýsý gibi
Ahh acým, bitmek bilmeyen acým
çektikçe çektiren,
boynuma yaðlý urganlarý geçiren,
beni ölüp ölüp dirilten..
Ýnsanlýk öldü,
vefasýzlýk yine baþ rollerde,
giþe rekorlarý kýrýyor, hayat sinemalarýnda
çocukluðumun kahramaný pollyanna,
düþler ülkesine geri döndü
yalancý pinokyo geldi,
ne kadar yalan söylerse söylesin
burnu uzamayan Pinokyalar...
Ahh hayat,
zalim hayat;
morfinsiz çekilen bir diþ sancýsý gibisin,
sýzým sýzým sýzlatmaktasýn yürekleri...
acýt acýtabildiðin kadar,
kýr, dök, parçala
daha ne kadar parçalayabileceksen parçala,
acýyada alýþtýk, kanamayada...
Melike Melis / Ýstanbul
15 Eylül 2013