o kadar olur

O kadar çok kýrýldým ki
O kadar olur
Heybem kýrýklýk dolu
Kalbim de…

Hani rüzgâr esse kýrýlacak gibiyim
Kuru bir dal
Bir kibrit çöpü
Bir kürdan inceliðinde ve kýrýlmýþlýðýndayým
Hep tedirgin
Hep hassas
Hep tetikteyim
Ha kýrýldým ha kýrýlacaðým terazisindeyim

Beni gönlü mamur olanlardan bilme
Ömrü mesut olanlardan kabul etme
Adý bahtiyar olanlardan da…
Bir günlük ömrü olan kelebeðe benzet beni
Bir sevimlik caný olana…
Bir öpümlük nefesi…
Bir sarýmlýk sigaraya
Bir içimlik aþka
Ýçtin bittim hesabý…

O kadar yalnýzým ki
Kimse yok dünyada sanki
Baþým dönüyor yalnýzlýktan
Sensizlikten içim kalkýyor
Aðýz dolusu yokluðunu kusuyorum
Rezil bir ayrýlýðýn içindeyim
Vezir olmayý düþlerken…
Sana uyanmak varken kaoslara uyanýyorum
Sana varmak varken yoklara varýyorum

O kadar çok aðladým ki
O kadar olur
Saðanaklarým þehrini bastý þemsiyeni açtýn kaçtýn…
Oysa onlar sanaydý ýslansaydýn…

O kadar yalnýzým ki
Ne gelenim var ne gidenim
Kalakalmýþým ömrümün ortasýnda
Ne sevenim var ne sevilenim.
O kadar olur!

Hani giden her otobüs
Benden bir parça götürüyor
Sallanan her mendil
Benden bir can alýyor
Beni benden alýp giden sevgili
Geri dönüp de bakmýyor belli…
Bu kadar olur!



Sosyal Medyada Paylaşın: