Ey irfan sahibi suskun kalan muhterenm hocam…
Ey sevgili
saygý deðer sabýr ehli hocam;
Biliyor musunuz
bu günlerde bir mahzunluk çöktü üstüme...
Arzý mekân kan aðlýyor.
Yeryüzünün
taltif edilen, en þerefli insanlarý
çaresiz, kalb tekliyor, zihinler havale geçiriyor...
Yaþamak artýk
bir þeref bahþetmiyor,
zillet her tarafý sarýyor…
Dinimübin yabancýlaþtý,
âdemi beþer artýk anlayamaz oldu...
Dil unutuldu,
saadet asrý maziye gömüldü...
Peygamberimiz,
rahmet deryanýz, gülümüz
efendimiz burnumuz da tütüyor.
Gözyaþlarýmýzý
süslüyor. Dilimizi güzelleþtiriyor...
Ey sevgili
mürebbiyem deðerli hocam;
Ha ne olurdu zatýnýz,
ayaliniz, öðrencileriniz en çok hasretini
çektiðimiz sevgili efendimizi,
Kur’aný kerim
hakikatlerini, mekânýn geçici
sakinlerine, biraz daha gayretli anlatsalar…
Yýlmasalar… Yorulmasalar...
Eðer bir ihmalleri
bulunuyorsa þayet, bu boþluðu lafazan ve
þekliyeti önceleyen, belamlar dolduruyorlar...
Ben’i önceliyorlar,
teganniyi kaçýyorlar,
onu bir marifet telakki ediyorlar...
Ey sabrýmýn
sembolü, metanetimin
özensi sevgili Hayrettin Hocam;
Biliyorum zatýnýzýn
gayreti asla azýmsanmaz.
Fedakârlýðýnýz
katiyen örtülemez,
þefkatiniz gizlenemez...
Fakat siz
bu dini ve efendimizi ve
yüce Kur’aný, herkesten daha baþka,
Ve daha
derinlikli ve bir ahengin
meþkiyle terennüm ediyorsunuz…
Siz bu bakýmdan,
bizlerden çok daha farklýsýnýz…
Siz
Cemal’e âþýksýnýz,
kiþiliðinizin mayasý ancak bununla kaimdir.
Ne olur
sevgili hocam,
mekânlarý geziniz, hazýruna çýkýnýz,
Hiç olmazsa
sýk sýk ekranlara çýkýnýz...
Siz
bir duruþun, vakarýn
temsilcisiniz, edeb müdavimisiniz...
Gönüller hasret,
efrat çaresiz, ümmet pür melal...
Sevgili hocam siz bilirsiniz, nasýl isterseniz...
Efendim, kusurumu
lütfen baðýþlayýn, hislendim,
ellerinizden saygý ve muhabbetle öpüyorum...
Cenabý Hak
ve Tekaddes hazretleri,
zatýnýzý ve ayalinizi payidar eylesin…
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.