Ey düşleyen, düşünen ve fikreden kardeşim…
Öncelikle zatýâlinize
Þükranlarýmý arz ederken,
Bir damla kabilinden de olsa…
Bir mýhýn nala, nalýn ata, atýn adama,
Adamýn savaþa katkýsýndaki, gerçekliði hatýrlattý…
Biliyoruz ki,
Zor günlerde, yarenlerin
Bir el uzatmasý, asla unutulmaz!
Bu alaka, muhabbet ikliminde filizlenen, fidelerin yansýmasýdýr!
Aslýnda,
Günleri zor kýlan, takvadan
Ve teslimiyetten uzaklaþan ahvalimizdir!
Kanaat gibi, fevkalade deðerli bir hazinemiz
Mevcut iken, içtimai bünyemizin hadsizliðidir!
Asimile
Olan ahlakýmýz, yozlaþan
Mihenk ölçümüz, idrake ulaþmayan bilgilerimiz…
Alalamayý becerdiðimiz enaniyetimiz, ne derler diyen,
Akideden yoksun haletiruhiyemiz… Asla, anlaþýlabilir deðil, tabii ki!
Efrada, sözümüzün
Tesir etmemesi, duruþumuzun, ahvalimizin,
Tutarsýzlýðýmýzýn, göstergesi olduðuna kâiniyim…
Siz her zaman,
Þefkat gösteren, dinlemesini bilen, efkârý paylaþan,
Akilâne öðütleri, destur edinmiþ bir kimlik sahibi cansýnýz!
Bizde mevcut
Bulunan bedevilik, sizdeki medeniliðe yetiþmesi,
Sabýr, sebat ve metanette göstereceðimiz, gayretle orantýlýdýr!
Sabrýn kaynaðý,
“Hayrýn ve þerrin, Allahtan olduðuna”, kesinlikle
Ýnanan ve itminan olan, bir inancýn suhuletidir… Tezahürüdür!
Terbiyeden mahrum
Bir nefs, bazen dalýyor, unutuyor ve avunuyor…
Ýnsanýn hayatýnda terbiyenin, ne kadar önemli olduðunu, ihmal ediyor!
Bir hiç olduðunu, maalesef fark edemiyor!
Öyle ki,
Hareket ve kuvvetin,
Kendisine ait olduðuna inanýyor!
Maðrurlanýyor, tekebbüre yöneliyor, enaniyetine güveniyor!
Oysaki her zerrenin asýl sahibi, Cenabý Haktýr…
Her gün mezarlar
Açýlýyor, bir gün sýranýn, bize de
Geleceðini, her nedense bilmek istemiyor…
Oysaki
Mezardan sonra bizleri, ne makam
Ve ne de hadsizliðimiz kurtaramayacak!
Ýnsanlýk adýna yaptýklarýmýz,
Kulluk bilincimiz, zerrelerin sahibine olan teslimiyetimiz…
Fedakârlýðýmýz, sahavetimiz, efendimize olan hasretimiz ve amellerimiz kurtaracak…
Sizde, fevkalade
Bol bulunan, þefkat ve
Fedakârlýða, muhtaç ahvalimin, bir beyanýdýr…
Kabul buyurmanýzý istirham ediyorum…
Sizlere,
Bu hasletleri verenlere,
Cenabý Hak, rahmetini esirgemesin…
Zatýnýzý, efradýyla payidar olan, zümrelerden eylesin…
Arzý mekânda,
Hayatýnýzý idame ederken,
Her halinizde bir ahenk oluþtursun!
Ýnsan ancak,
Cenabý Hakký, saydýðý ve sevdiði oranda,
Ýnsanlar tarafýndan, saygýyý hak eder!
Sevgilerin hasý, aþklarýn müptelasý, þekli yeti kesinlikle reddeder!
Filistin, Irak, Suriye,
Afganistan, Eritre, Mora, Pakistan,
Etiyopya, Afrika, Sudan ve benzeri birçok
Dünya mazlumlarýnýn, feryadýný duyarak yaþamayý baþarmak…
Sekülerle þen, kimliðimizin tedavisinde ki katkýlarýnýzý bilerek teþekkür etmek istedim…
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.