karanlýk izbe sokaklarda kayboldu çocukluðum bir arþýnlýk ömürdü yitiklðine kurban verdiðimiz ne aþk-lar ne sevgi-ler çýkmaz sokak kabusu giydi hayallerimin ilk defa vaz geçtim çocuk olmaktan ay aydýnlýk yarýnlarýn döþünde evrim geçirmiþti aþk anadan üryan fahiþe gecelerin koynunda pis bir ten yanýðý kokusuydu burnuma çalan karanlýk ve izbe sokaklarda kayboldu çocukluðum bir el uzaðýmdaydý gün görmemiþ yarýnlar uzatsam elimi belkide avuçlarýma dökülecek gibiydi hayat dokunsalar aðlayacak gibiyim. sersefilim dostum bu gece kelebek etkisiydi yüreðimi titreten korku belkide kelebek olmayý sevdim belkide polyanaya özendim sahipsiz masallardaki gibi pinokyo olsun istedim aþk her yalanda kocaman burnu uzasýn belkide pamuk prenses ilk defa korktum be canýmýn içi çocuk olmaktan. Emel Bayrak 13/10/2013 03:06
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emel Abokan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.