bakmadým fotoðraflarýna, çünkü bana bakmýyordun, mahzun deðilim kýzgýným biraz..
dokunamadým hayatýna, yalnýz kalmandan korktum, mahzun deðilim acýyorum insanlara
deðerim yok biraz, mahzun deðilim, insanlar deðiþmez, dinlemez biraz, eskiden olduðu gibi çocuðum biraz, karanlýkta kalmýþ ruhlar, leylekler gibi özgür olamaz. mahzun deðilim.. efkarlýyým biraz, en iyi bildiðin þeyi yapýyorum; susuyorum... kimsesiz bir gecenin yaðmurlu karanlýðýnda, nefessiz kalmak gibi...
H. Samet Çepni Sosyal Medyada Paylaşın:
sametcepni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.