duvarlar sardý beni penceresiz ve kapýsýz metrelerce duvarlar... bu odanýn içinde insan beyinlerinden düþlerini kovarlar... çýðlýklarým ulaþmaz bu bendin gerisine sözlerimin sedasýný ancak onlar duyarlar. sevinçler azalýyor yükseldikçe tavanlar. ve hayaller hayat gibi lezzetsiz ve yavanlar. anlatmalýyým sana söylemem gerek ama kalbi hissiz olanýn, aklý bunu güç anlar...
Burhan Erzurum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tekinsiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.