GARİP USTAM'A
Ah be Garip Ustam!
Balik oldum bu gece.
Girdim raki þiþesinin içine.
Sen o þiiri yazarken giremedin diye?
Nerden mi biliyorum?
Girseydin yazmak aklina gelmezdi!
---
Kendimi çok sevdim birde.
Senin yerine.
Hem güzeldim hem iþçi çünkü.
---
Gözlerimi kapattim.
Dinledim Ýstanbul’u.
Yine yerine.
---
Hoy lu lu þarkisini da söyledim.
Sen seversin.
---
Bir taþ attim o aðaca.
Seninki düþmemiþti ama
Benimki düþtü.
Yinede istedim taþimi.
Sen olsan isterdin çünkü.
---
Biliyor musun?
Ben de atmam gemilerin ardindan kendimi.
Birbirimize benziyoruz biraz.
---
Belki de dediðin gibi,
Aðlayip,
Sonra da sesimizi misralarimizdan
Duymasini bekliyoruz.
---
Halbuki biliyoruz adimiz gibi!
Dokunamazlar ki gözyaþlarimiza elleriyle.
Ne de güzel yazmiþsin Garip Ustam!
---
Biliyor musun?
Seni duyuyorum.
Herþeyi de söylemek mümkün.
Ama yine dediðin gibi
Anlatamiyorum!
---
Ah be Garip Ustam!
Hangi acilara yumruk sýktýn kim bilir?
Hangi sevdalar islatti kirpiklerini?
Hangi kabuslar ak düþürdü saçlarina?
Saðlik olsun mu dedin sende?
Peki oldu mu?
---
Ha birde..
Son olarak,
Beni de o havalar mahvetti...
Hava deyince,
Yazmadan geçemeyeceðim.
Biz artik bedava yaþamiyoruz biliyor musun?
Peynir ekmekten daha pahali
Hava su, hele o hürriyet!
Herþeyin bir bedeli var artik.
Esirlik hariç!
E.GÖK (Orhan Veli Kanik anisina)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.