Sabrı Taştı Dünya’nın

Bir zamanlar ben de gençtim
Kavak yelleri eserdi baþýmda
Nicelerine yurtluk ettim
Ne kýymetler vardý topraðýmda taþýmda...

--------------------------------------------------

Ve karýldý toprak su ile
Âdem inþa edildi
Sonra baþladý nifak
Yüreðime damladý kan
Suçlusu ben oldum
Hiçbir þeye doymadý insan

Yalancý dediniz fani dediniz
Her haltý siz yediniz
Suçu yine bana yüklediniz
Gün geldi çivimi çýkardýnýz
Yaptýðýnýz her hatanýn sorumlusu tuttunuz

Oysa ben hep ana kucaðý idim
Sizi siz istemediniz sevmediniz ki
Kendinizden baþka hiçbir canlýyý
Din dediniz mezhep dediniz
Irk dediniz kendinizi yediniz
Suçu hep bana yüklediniz

Ne yaptým size
Nimet sunmaktan baþka
Ama hiç doymadýnýz
Hep açtýnýz hep kýskanç
Kirletmediðiniz bir karýþ yerim kalmadý
Denizlerimde aldý nasibini

Ve yaþlandým artýk
Sizinle uðraþacak gücüm kalmadý
Lakin siz býkmadýnýz
Benimle uðraþmaktan
Nedir bu hýrs bu bencillik
Bu kana susamýþlýk

Yeter artýk yeter
Sabrýmý taþýrdýnýz
Þimdi sýra bende
Artýk sizi istemiyorum
Kendimi yok ediyorum
Varsa bir tutam aklýnýz
Kurtarmaya çalýþýrsýnýz

Ya da
Kendinize baþka dünya bulursunuz
Bulabilirseniz
Þimdi beni rahat býrakýn
Ya kendinize gelin
Ya da beni terk edin
Kovuldunuz




Þiir: Ümit GAÞ (diyarý gurbet)
Sosyal Medyada Paylaşın: