Sokaklarda İhtilal Sesleri..
JEHR
Sokaklarda İhtilal Sesleri..
I.
yaylasýndan yöresine yaslanan yýllar yaslýdýr
sözler gölgeye düþen bir akþam alacasýdýr
sonrasý uzak þehirlere bakar yollar
gözlerim gözlerinden dökülür
kar düþer belki pencerene
bir ney sesine aðlarsýn
öyleyse hiç konuþmadan öylece
bu sessizlik býrak bende kalsýn...
ne bir yengi ne de bir yenilgi vardý yaþamda
patikalara serpilen ay kadar çýplaktý her þey
o an yüzünden bulutlar geçerdi
sanki kentler yaðardý üstüme
insan örtüsü perdeler çekilir
bir tenhalýk üþürdü ellerinde
ömürse / aný tutmaz bir yalnýzlýk
ayna kaçaðý kadar gizli...
derken
vurulmasaydý sokaklarda ihtilal sesleri...
II.
ölümün incittiði ayrýlýk deðil
ayrýlýk asýl kanatýr ölümü
bir ressamýn düþlerindeki eskiz gibi
renkler yasa bürünür
en yalnýzýmýz tozlu çekmecelerdir
sararan günler gibi solan resimler
kendime ait bir hikayem hiç olmadý
ne var ne yoksa her þeyi sildiler...
sonrasý
ihtilal seslerinde / duvarlarý da çekip gittiler...
III.
uzak limanlarda uzayan hasret kimler için
rotasý belli her gemi biraz yoksuldur
hep ayný manzaraya aðlayan sahiller
ve hicraný nasýr tutmuþ tayfa sevinci
okunmamýþ þarkýlar gibi söner
daðýlmýþ kandiller kalýr bize
haþa kadar gök gölgesi
aþk müebbetten içeri...
görüþ günü
ihtilal seslerinde göz teriyle yýkýyorlardý gömleklerini...
IV.
küfürsüz ve selamsýz gitmek
ve dokunmadan tek bir celseye
rüsvanýn da rezili bir geceye iliþmeden
ve deðmeden o sarhoþ isyanlara
ekipler henüz kimliðimi sormadan
yani seni benden sorgulamadan
olmaz bir sevdadýr artýk adýmlarýn
varsýn bir bana vursun karanlýðýn...
çalýlarla öpüþen bir yanýmýz vardý
paçamýzda köpekler diþleri emanet
kýsa bir yazdý yýllar eden
tek bir söz çýkmýyordu
hani seni sen eden
öyle durgun dalardý öykümüz
bu yüzden bütün dalgalara küsmüþüz...
saklýmda soluðunun buðusu kalacak
belki aðladýðým bir akþamda adýn
incinen bileklerinin sancýsýný
kirpiklerine sunduðun o yürek yaþýn
ve ellerime sardýðýn o titreyen telaþýn...
az öncesi
ihtilal seslerinde okþanýrdý sevdanýn nazlý sabrý...
ve ihtilal sesleri çarpýyor kapýmýzý...
gökyüzüne bir bak yüzünde sesin
bir veda bile belki bize kalmaz sevdiðim...
(...)
Mert Metin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.