Kalemimin dermaný kalmadý duygular aðýr Yazmak ne zormuþ imkansýzý yaþarken Yürek ezilmesi buymuþ meðer Erimek hücre hücre dökülmek Ne mutlu olduðunu bilmek ne kahrolduðunu Karmaþýklýðýn anforlarýnda kaybolmak
Sanki ruh çýkacak can yanacak Bumuymuþ yaþarken ölmek Sevmek yaktýðýný görüp yanmakmýþ Kendinden nefret etmekmiþ Her tebessüme hüzün saklamakmýþ
Vay be vay ki vay Nasýlda kolay çýkýyor aðzýndan kelimeler Namludan kurþunun çýkýþý gibi Ha tetiðe basmýþsýn ha aðzýný açmýþsýn Niþangahýn ben, hep onikiden vuruyorsun .
Mýzýkçý çocuklar gibisin Ver misketlerimi al misketlerini Ben oynamýyorum.
Artýk gidenlere sarf edecek kelamým yok . Hasret naðmeleri döktürmek yok. Yokluðunda yok olmak yok. Beraber yaþlanmayacaðým anýlarla . Hak’ka havale ettim ilk Cumayla.
Cevapsýz sorularla oyanlanmýyacaðým. Baþ aðrýlarým tutmayacak . Umarsýzca yürüyeceðim caddelerde. Gözyaþlarýmla deðil yaðmurlarda ýslanacaðým. Mutluyum hala kaybedecek çok þeyim var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
soluk_yesil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.