Bu yürek yokluðundaki varlýða katlanýr Ama varlýðýn yokluðunda viran olur yýkýlýr Gücün yetmez dokunma gözyaþlarýma Çoðalýr sel olur sakýn silmeye çalýþma
Caným sýkýlýyor söz sükutta özüm yanýyor Çýkacak sanki; dünya bu ruha dar geliyor. Sürgün yedi kan aðlýyor hayallerim Öksüz kaldý boynunu büküyor umutlarým
Aðýtlar yakerken dert ederken geç kalmýþlýðý Baðýþla ne olur sana dair yazma korkaklýðýmý. Unutma hep usulca sokulacaðým ezilecek sol yanýn Ve sen hasret yanýðý kokumu duyacaksýn.
Eðer bir gün gücüm tükendi yeter bitti dersen Bu sevdanýn tüm dertlerini bana býrak giderken. Bakýþlarýnýn derin izlerini kazý yüreðimden. Adýný da sök ezber yaptýðým dilimden
Tadýný al hatýrladýðýmda ýsýrdýðým dudaklarýmdan , Kokunu da al götür kor olup yanan bedenimden Çek ellerimden Hiç býrakmadýðým ellerini de Hazzý sende kalsýn; ince sýzýsý ,derin acýsý bende
Sosyal Medyada Paylaşın:
soluk_yesil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.