Bilir misin sevgilim ne kadar özledim seni
Bilir misin düþündükçe nefesimi keseni
Sesin yok, nefesin yok, dudaðýn yok sen yoksun
Hasretin var, aþkýn var, tenim teninden yoksun
Sokak soðuk, gece soðuk, bir sensin sýcak
Var mýdýr senden baþka kalbimi ýsýtacak
Parçaladým duvarý, yumrukladým bazý dem
Aktýkça naçiz kaným kudurdu yaðdý öfkem
Duvarlar aðlar oldu, çaðlar oldu kanlarým
Kaskatý kesti vücut tutmaz oldu yanlarým
Hiç oldu hep olanlar, piç oldu biriken ahlar
Yokluðunda tükendi, karardý tüm sabahlar
“Bekleme” diyor duvar, “bana da bakma öyle”
“Ölüyorum” diyorum, “ne yapayým sen söyle”
“Ölüm mü?” diyor duvar, “Ölüm kurtuluþ mudur?”
“Kaçmaktýr onun adý, senin niyetin budur!”
Zaman ölüme gebe, ölüm doðmakta yoktan
Sensiz geçen her lahza, öldürdü beni çoktan