Ben gidişine alışamadım ki
Bu gün günlerden dün,
Bu gün günlerden sen,
Bu gün günlerden yarýn,
Aslýnda her günüm sen...
Saatler geçti öylece oturmuþ resmine bakýyorum,
Hastayým biraz, kýrgýnlýk var üstümde.
Birde üþüme tuttu ki sorma gitsin.
Saçýmdaki aklar gün geçtikçe artýyor,
Yüzümde kýrýþýklýklar gün geçtikçe daha belirgin hale geliyor.
Evden çýkmýyorum dýþarýya,
Sokaklar o kadar anlamsýz geliyor ki,
Hele insanlarýn koþuþturmalarý...
Annem geldi bugün yanýma,
Evi falan topladý sað olsun,
Bulaþýk, çamaþýr falan iþte.
Bir ara resmine bakarken gördüm annemi,
Gözleri dolmuþtu,
Bir kere elimi öpmedi dedi,
Duymamazlýða vurdum...
Gece oldu burada sevdiðim,
Rakým bitmek üzere,
Paramda bitti,
Aðabeyim gönderecekti ama nedense göndermedi daha.
Allah büyük.
Bu gün elektrik idaresini aradým,
Baya sövüp saydým,
Onlar geldiler,
Sokak lambasý artýk yanýyor aþkým,
Korkma,
Karanlýk deðil artýk sokaklar.
Yan komþumuz Muharrem amcanýn annesi vefat etti sabah,
Yaþlý kadýn,
Ölünün arkasýndan sevinilmez ama kurtuldu aþkým,
Çok çekti, biliyorsun.
Bu gün, daha bir kaç dakika önce radyoda bizim þarkýmýz çaldý aþkým,
Aðladým,
Kýzma bana ne olur,
Söz vermiþtim biliyorum ama,
Ama dayanamadým iþte...
Ben gidiþine alýþamadým ki...
Hastaneye yatýrmayý düþünüyorlar beni,
Neymiþ efendim delirmiþim,
Ben delirmedim ki aþkým,
Sadece çok özledim,
Allah neden yanýna almýyor ki beni de?
Çok özledim seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.