Ýki sene önceden kalma Terkedilmiþliðimin kokusu var odamda. Gözyaþlarým sinmiþ yastýðýma. Odam gece lambasýnýn sarýlýðýna vurgunken Þimdi kýrmýzýlýðýna vurgun. Hýçkýrýklarýmýn sesi hala duvarlarda. Aynamda býraktýðým sönük gözler þimdi yine bakmakta. Terkedilmiþliðimin gölgesine saklý güvensizliðim hala karanlýklarda saplý. Kim vermiþ ki aydýnlýðý? Saplanýp kalan güvensizliðimi kim çýkarabilmiþ ki? Kim ay ýþýðý yerine güneþim olmak istemiþ ki? Kirpiklerimin arasýnda çaðlayan ýrmaklarýmla kurumayý Tebessümlerimin altýnda yok olmayý Ben mi istemiþim ki?
Sosyal Medyada Paylaşın:
şeminur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.