aldatýldýk baba, aldatýldýk..
bilseydin
sürüklenmezdin benimle her bayram sabahýna
ki ölümün bu kahpe yüzünü tanýyýnca
sen de küserdin yaþamaya
ellerin namlu
gözlerin puslu
koþaradým varmak isterdin
çocuk mezarlarýna
uzun çýðlýklar koparken "arka mahalle"de
umudun yüzü daðýtýlmýþ meðer bir çýrpýda
oysa çocuk sesleri yankýlandýkça
gülümserdi toprak
her dilden ve her þiirden
turuncu köyler
benzi soluk gelinler
ay ýþýðýndaki korkunç sessizliði
çok kere duymuþlar baba
çok kere..
sen gideli beri
saatler hep cumartesiyi gösteriyor
aynalar utancýn peþinde
aynasýzlar ise bildiðin çakal hala
çocuklarýn ciðerine kan doldururken
analara kýzýlcýk þerbeti içirmiþler
kimi suyun kederini
kimi de güneþin kimsesizliðini
çok erken tanýmýþ baba,
çok erken..
oysa sen..
sen ki bu çocuklar için onlarca kez üþümüþtün
hatýrlar mýsýn
ellerin hep çatlamýþ olurdu eve geldiðinde
ve ben öperdim öperdim
kokusu gün gibi soluðumda
günden çoðalmýþ gece gibi yaþamakta
çok vakitsiz gittin baba
çok vakitsiz..
seni de aldýlar benden
seni de kandýrdýlar geçmiþten
ahh bilseydim.. dediðini duyar gibiyim..
bizi düþlerimizden vurdular baba
bizi burnumuzun direðinden sýzlattýlar
renkli gazlar þöyle dursun
senin çocuklarýný parçalara ayýrdýlar
ayýramadýklarýný ayýrdýlar ansýzýn
anadan, babadan, kardeþten
çok derin uyumuþuz baba
çok derin..
bilseydin, "iki tutam saç" hikayesinden,
sen de gözyaþlarýný taþýrdýn yüreðime
bense kýrmýzý maðarada
imha edilirdim seninle..