TÜKÜRÜK BEZİyle Silinen Şiir

Aðzýmdan çýkýveriyor;
Olmayan kemiklerini kýrýyorum,
Dilim dilimlenmiþ yar,
Dudaklarým ince bir nezaket,

Yanaklarým;
Pamuk prensesin zehiri,
Adem’in cehennemi,
Newton’un kafasýna dank eden,
Yerçekimine bu kadar inanmazdým... elma kurdu olmasaydým,
Aþýkta olamazdým,

Tüküremediðim kelimelerden,
Ýntikam alýþlarýma,
Bir yalnýzlýk karýþýr,
Ortalýk benimle karýþýr,
Bütün savaþlarla barýþýrým,

Tükürük beziyle silerim,
Karanlýkta mavisi ýslanmýþ gözlerimi,
Temizliðe katýlýr mýsýn?
Mikrobu tranva geçiren suretimin düþtüðü hale gülme,
Aðýz boþluðu...

Konuþamadýkça seni yutuyorum,
Týka basa doydum,
Zayýf bir güvercin hala yüreðim,
Kanatlarýný kurutuyor susarak,

Diyaframa sorsan ki hala yaþýyorum...

Sinem Þanlý (siNEMLÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın: