gözlerini yumdu ve saklandý zamanýn ardýna gözyaþý, iþte ilk defa çocuk olarak gördüm annemi, annesini kaybedince, iki çocuk kucaklaþýp aðladýk, nisan yaðmurlarýydý gözyaþlarýný göðümüzde býrakan, yavruaðzýmýn kenarýndaki uçuk düþe düþen hýçkýrýklarýmýz, ana düþünceye verdiðimiz her kayýpta... olmayan gamze çukuruma gömülen cenazelerini sayýpta, yasýmý yasaklama zaman, býrak tutayým, kaybolmasýn diye çocuk ellerimden... ebeleme rüyalarý saklanacak gecesi kalmasa da, doðmaz artýk güneþ, yaþýyor deseler inanamam kendime, kýyameti koparsam gözlerimde, yanaklarýmda boðulurlar, dilimin ucundaki özlem...
Sinem Þanlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
thaliafortuna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.