TİNERCİ
Garip garip durur, köþe baþýnda,
Tinerci deyipte, gelip geçeriz.
Kimdir, nedir, hiç birimiz sormayýz,
Balici deyipte, gelip geçeriz.
Hiç birimiz dinlemeyiz derdini,
Hep dýþlarýz, yanýmýza geldimi,
Karný açmý, soranýmýz oldumu,
Tinerci deyipte, gelip geçeriz.
Ya anneden ayrý, yada babadan,
Ya doðuþtan bahtsýz, yada sonradan,
Kaderini böyle yazmýþ yaradan,
Tinerci deyipte, gelip geçeriz.
Hep kýzarýz, kimse derdin dinlemez,
Aðlar durur, gözyaþýný silemez,
Hep kederli, gülmesini bilemez,
Tinerci deyipte, gelip geçeriz.
Üstü baþý yýrtýk, periþan halde,
Gözü ne yüksekte, nede þöhrette,
Bulursa yatýyor, viran hanede,
Tinerci deyipte, gelip geçeriz.
Onlar bir gül, hiç açmadan solsunmu,
Býrakalým sokaklarda kalsýnmý,
O da bir can, soðuklarda donsunmu,
Tinerci deyipte, gelip geçeriz.
Bananeci bir acayip olmuþuz,
Bu Dünya’yý, bir tek bizim sanmýþýz,
Kör olmuþuz, Uykulara dalmýþýz,
Tinerci deyipte, gelip geçeriz
Coþanoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.