Umuda giden yolda yürürken yakalandým umutsuzluða… belki buydu beni yýkan,yorgunluðuma sebep olan.. Hayal kapýlarýný araladýðým anda esen bir rüzgar, çarptý suratýma o kapýlarý ve her þey yarým kaldý..! Yoluna durmadan devam eden tek þey vardý; o da gözyaþlarým! Gülmek mi?Onu çoktan unuttum…
Uzaktan sevmelere, acý çekmelere, yorgun ve durgun olmalara alýþtýðým gibi, onun yokluðuna da alýþtým.. Küçücük yüreðimde yaþadým bunlarý .Her zamanki gibi yine yalnýzdým… Yalnýzlarý oynadýðým bugünlerde baþýmý dayýyacak bir omuz aradým da bulamadým..! Bu yürek artýk zorluklara dayanamýyor. Acý çekmeler aðýr geliyor da sesini çýkaramýyor!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
missyou Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.