Yalnýz olan kalbim týk týk atmakta acý ile Çalýp durmakta saðýr bir kalbin kapýsýný gel diye Kulakcýðý zedeli napsýn,haþmetli eller var üzerinde gezinmekte Yaban eli sardý saralý,yaralý o kalp ölmekte
Oysa onun sensin tek maralý bir sana karasevdalý Söylemez artýk,dili diyemez,belli kýl ipiyle baðlý Papatya sevdam ile bir ben yalnýz gönlüm yaralý Hiç kader gülmedi ki yüzüme,daðým hep karlý
Bilinmez mi hiç sevenlerin kýymeti,sevgi gönül bereketi Bilseydi böylesine çok severmiydi gönül,neydi kendine etti Arzular güzellikti iyilikti,neredeydi,o gitti? Soldu güller bülbüller sustu sevgili þarkýlarýn naðmeleri bitti.
05.01.2008. Ýzmir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.