ALIN YAZIM
Ben yarimi öperken ilk alnýndan öpmüþüm,
O benim hem sevgilim kaderim alýn yazým.
Can yoldaþým kýrk yýllýk,yüzümü güldürmüþüm,
Ýki cihan deðerim servetim itibarým.
Besmeleyi çekerek öpmüþüm dudaðýndan,
Cennette yer bulurum yarin her bakýþýndan.
Ruhuma bedenime sinmiþ gül kokusundan,
Bir gül dört mevsimimdir odur yazým baharým.
Bu kul dört mevsimini onla beþe çevirdi,
Bu aþk çok mevsimleri seneleri devirdi.
Yýllar su gibi aktý ne çabuk geçiverdi,
Doymadým gül aþkýna yýllara intizarým.
Bu sevdayý duymayan iþitmeyen kalmadý,
Gizli saklý sevmeyi adamlýktan saymadý.
Bu can erkek gözüyle sevdiðine bakmadý,
Adam gibi uðrunda akýttým gözyaþlarým.
Bu kul yari uðruna herþeyi göze aldý,
Kirpiðini kýrpmadan her bir belaya daldý.
Hayat çok þey götürdü bir tek aþk baki kaldý,
Bu aþký sabýr ile yaþattý dua’larým.
O yüzden yar dua’nýn en makbülüne reva,
Etmedi bu sevdanýn umudunu berhava.
Ayrýk otlarý ile mahþerliktir bu dava,
Mahþerde yakasýna yapýþacak ah’larým.!
Adam olanýn gözü yar’den baþkayý görmez,
Yarinden gayrýsýna nefesini tüketmez.
Yar alným yazýsýdýr silmeye bir güç yetmez,
Bu kul yarine sadýk aþk yüklü umutlarým.
Kul TÝRYAKÝ bu aþký dua ile besliyor,
Günda beþ vakit Rab’be avuç açýp diliyor.
Her duanýn sonuna yar ismini ekliyor,
Ne aþk biter ne dua zerredir yazdýklarým.!
09 Kasým 2013
00.34
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.