Kara böceðim ilk aþkým sensin, Yerin bir baþkadýr bende, senin, Ne kadar sevilmediðini düþünsen de, Benim ilk sevdam göz bebeðimsin.
Birbirimizi anlamakta zorlansak bile, Hiç bir zaman koz vermedik ele, güne, Ara sýra üzüldün, bazen bana kýzdýn, Ama yinede toz kondurmadýk sevgimize.
Sen ki bir zaman sonra bizi býrakacaksýn, Anne, baba evini býrakýp gideceksin, Bizi hiç özlemeyeceðini düþünme, Yazdým buraya çok ama çok yanýlacaksýn.
zafer özcan-(08.11.2013)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.