YALNIZLIĞIM.

Yalnýzlýðým büyüyor gün ve gün.
Bir çýnar gövde siyim, tam ortasýnda kalabalýðýn.
Kök saldým boylu boyunca.
Avucumun içinde þimdi bulutlar,
Gri ve siyah.
Tutamýyorum mavileri;
Yaðmurlar var ardýnda biliyorum.
Yine gök gürültülü saðnak,
Yine ruhum sýrýlsýklam.
Üþüyorum:
Giydirip gök kuþaðý renklerde,
Koluma takýp yalnýzlýðýmý;
Yol alýyorum meçhule doðru.
Hayallerim ve ben sarmaþ dolaþ.
Kah bölüyorum düþlerimi küçük küçük,
Kah,umutlar topluyorum okyonusça.
Çarpan kalbimle bir daha çarpýp.
Ve tek tek çýkarýyorum.
Eþittir;
Yine yalnýzlýk.yine yalnýzlýk...

GÜLSEREN MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: