dünyam istilaya uðramýþ gibi acýyor solum kan ter içinde kaldý yine fütursuz seviþmelerimiz beklerken þafak atsýn diye hüzünlerimin gölgesinde bir avuç göz yaþýna bulanmýþ sensizlik döküldü döþüme gecemi gündüzü kurþuna dizdi yoksa gözlerimin ferimi takýldý senin peþine eyvah__ eðer öyle ise yandým gitti un ufak hayaller çökeðine kurdum yine çadýrýmý alaz vurmuþ aðaç yeþerirmi sanýyorsun varlýðýnla ýþýldayan dünüm yokluðunla ölüm gülüm
Emel Bayrak 09/11/2013 02:14
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emel Abokan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.