ÖLDÜRME BENİ!..
Maralým, sinemi vurup dilinle;
Yürek sofrasýndan kaldýrma beni…
Silah bul niþan al kendi elinle;
Þu kara yüzlüye güldürme beni…
Çile dergâhýnda ustayým, usta;
Kalemim diz çöker kâðýdým hasta;
Gönül baðbozumu hep deste deste;
Goncayým dalýmda soldurma beni…
Hasret hançerini çekme kýnýndan;
Kahýr çeþmesinin geçme yanýndan;
Kovdurup garibi aþkýn hanýndan;
Dertler hanesinde buldurma beni…
Oyna oynaþýnla meþklere dalýp;
Felekten son kalan günümü çalýp;
Hüsran kalemini eline alýp;
Keder defterine doldurma beni…
Hele sor nedir ki kalbimde niyet;
Bu mudur hüsnünde olan meziyet;
Öncesi tebessüm sonra eziyet;
Öldürme, öldürme, öldürme beni…
Ali ALTINLI – 08/11/2013
Saat: 19:55
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.