Baþlarken yeni güne Hep ilk günkü gibidir adýmlarým. Çýkmadan sokaða Dertlerimi býrakýrým kapý arkasýna. Damlýyorsa gözyaþlarým Bantlarým sýkýca. Öðrenmesin çocuklar öteki yanýmý. Hep dimdik ayakta görsünler Kale gibi saðlam bilsinler!
Ben bir sadekârým. Hayatýmý mesleðime adadým. Mücevherlerim öðrenciler. Tanýmalýyým hepsini birer birer. Sormalýyým açýkta kalaný. Doyurmalýyým karný aç olaný. Kirliyse eli yýkatmalý Kýsasýný öne oturtmalýyým. Kýrmamalýyým uzun olaný, Onarmalýyým kýrýklarýný. Kalýrsa diðer yanýmdan Kendime de saklamalýyým...
Ben bir sadekârým. Sanatýma yüreðimi de katarým. Mücevherlerimi yerleþtirip yuvalarýna Taký yaparým gerdanýma. "Bu adamlarý ben okuttum" diyerek Meydan okurum dünyaya...
Hiç bitmez içimdeki coþku Sanýrsýnýz birinci sýnýf çocuðu. Mutluluk... Ýþimdir benim. Kaptýrmam baþ rolü kimseye. Hep çýkarým ayný sahneye. Kiminin þövalyesi, kiminin prensesi Bazen anne, bazen babasý olurum. Ben usta bir oyuncuyum!...
Ýlk dersimiz Hayat Bilgisi Anlatýyorum tüm meslekleri. Parmak kaldýrýyor sýnýfýn en Sessizi; "Büyüyünce öðretmen olacaðým" diyor. Utanarak çok sevdiðini söylüyor. Akýp gidiyor sol yaným. Ýþte þimdi gerçek starým. Küçük daðlarý ben yaratýyorum, Bu eþsiz sevgiyi Bedelsiz alýyorum. Yok yok!.. Diyorum kendi kendime. Ayrýcalýktýr öðretmen olmak! Dünyanýn en zor iþidir bir gönülde taht kurmak!
Yazan:MEHPARE GÖKÇE Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.