Ýþte bakýn ellerim Kelebek gibi ince ve narin. Yükleyip dünyayý sýrtýma Taþý diyorsunuz. Yaþýmý biliyorsunuz Tartýda kaç çektiðimi de. Önce doðuruyorsunuz Sonra çok sayýyorsunuz...
Ne iþim var mýsýr tarlasýnda? Bana mý kaldý pamuk toplamak? Alýn dorse bir kamyon Doldurayým damperini kumla. Cebimde olmasa da para Benzin yerine tükürük saçarým. Dizlerimin üzerinde uçar Sürerim arabamý Zigana’ya kadar...
Daha kendimi taþýyamazken Kardeþimi yükleyip omzuma Benzetiyorsunuz hamala. Geçip ocak baþýna Yemek piþiriyorum. Yanýnca ellerim Sarýlýp aðlaþýyoruz Ben ve minik kardeþim... Oyuncak bir bebeðim olsun. Saçlarýný tarayým. Annem örsün pembe hýrka. Ninni söyleyip uyutayým, Dizlerimde avutayým...
Takýp boya sandýðýný Salmayýn sokaða. Top oynarken yaþýtlarým Bakýyorum ellerimde kara kýna, Utanýp sapýyorum baþka sokaða. Bir güvercini alýp koynuma Gözyaþlarýmý yediriyorum avucumda...
Bakýn ben daha küçüðüm. Yakamda saklý göz boncuðum. Býrakýn el sallayým uçurtmalara, Vapurdaki yolculara. Selam çakayým asker amcalara. Onlar da gülümseyip el sallasýnlar Þenlensin bütün dünyam. Ben daha çocuðum, Yeter bana bu kadarcýk mutluluklar...
Yazan:MEHPARE GÖKÇE Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.