Karanfil

Ýsmine takýlýnca yanýp kavruluyor dil.
Gönül ile hayale rengin düþen ateþ kor.
Sükûtunda bin gizem efsanedir karanfil.
Kül olur kelimeler seni betimlemek zor.


Konuþsan berrak akar ikliminde nehirler,
Bir katre alev düþer tutuþur vazoda su.
Hayalinle avunur çar naçar tüm þehirler.
Ateþ tenli þarkýlar anlatýr bu hususu.


Karanfil hangi öykü seni istiap eder.
Masallar köksüz kalýr renginden mahrum olsa.
Efsanelerde yangýn külünden tüter keder.
Yedi renk öksüz kalýr camda hayalin solsa.


Bulutlarýn özünden iner suretine naz.
Renk ahenk kervanýnýn güzergâhý Kafdaðý.
Karanfil rengin kokun her gün dilimde niyaz.
Senden gayrý çözemez gönle attýðýn aðý.


Billurdan kelimeler uhdende þekillenir.
Dökülür derunundan ateþ misali sözler.
Ateþten ikliminde nice dilsiz dillenir.
Karanfil suretinle dinlenir daim gözler.
Ankara, 07.11.2013 Ý.K







Sosyal Medyada Paylaşın: