Beyaz Bir Sayfa Açtım

Temiz bir sayfa açtým
Kirli bir dünyaya raðmen.......

Bilirdim bedende candý, yüküm..
Yaþýyordum hakkýmda buydu hüküm..

Gökyüzüm beyazdý,
Yerler hep siyah....

Özgürlüðüm bu karanlýk kadardý..
Ýnsaný boðan bir mezar kadar dardý

Bu siyahýn içinde bir beyaz olmalýydý
Benim karanlýk ruhum bir ýþýk bulmalýydý..

Yürüdüm, yollarým karýþtý düðüm düðüm..
Daðlar denizler aþtým, hep aynýydý gördüðüm

Hayal penceremden bir ýþýk sýzýyordu.
O ýþýk bilincime þunlarý yazýyordu..

= Hayat, ben, çaresizlik
Ölüm, çare ve sessizlik =

Biraz düþününce denklem gayet basitti..
Beyaz sayfayý yaktým külleri uçtu gitti..

Burhan Erzurum
Sosyal Medyada Paylaşın: