üþüyor/musun paçalarýnýn kývrýldýðý deniz kenarý soðuktur ve gözlerinin devrildiði uzaklar içine tortulu yalnýzlýðý apaçýk bir aþkla demirler biliyorsun........
irin acýlar mor salkýmlý bir rüzgarla dokunur belki göðsüne oradan kavradýkça ruhundaki karmaþýk suskunluðu hiç hesap etmeden vurur seni bir akþam üstü bitiminde yere doðru bakar anlamsýz bakýþlarýndaki kemirgenlik doðru dürüst dokunamadan yaðmurun ellerine ve daha içine çekmeden astým krizi bulutlarý düþersin hiç adýmlar atmadýðýn kaldýrýmýn yalýn sesine oradan aralanýr belki gülümseyiþin ilk esir düþtüðü zaman ve sular yanar buruk bir turna göçünde akvaryumlar sayýklar mavi köpüklü balýk hafýzalý geceleri ilk nerede bir ekmeðin buðusuna aþýk oldum dersin ve buðulu bir pencere camýnda umutsuz þiirler çizersin.........
hala üþüyor/musun yalýn ayak resitalin tamda yýrtýk özleminde dolaþýyor yapmacýk palyaço sen bakarsan eksik kalmýþ girintisiz kavþaklarýn mahur yorgunluðuna hiç peþinsiz dalarsýn yitik bir hayatýn silik akýntýsýna gözlerine veremediðim bahtý kýrýk bir sevdayý bir anda çýldýrasýya ateþledim tütün ucu yanýðýnda özlemin yüreði hasat vakti bir dað baþý gir içeri bak baðýrýyor karnýmdaki çocuk aðlamasý bir sual koy omzumun en keskin nöbetine cevapsýz bir anýyý sakla ayný göðün ikliminde yüzen gemilere dýþarýnýn sahtekar yüzüne bakmadan kývrýlarak seril ay ýþýndan satýn aldýðým yakamoza..............
üþüyorsun farkýndayým kollarýný kavuþturuyorsun eðik bir çam aðacý gölgesine kolay olmayan anlamsýzlýklar kýrýyor dallarý küsüyor/sun yalýn ayak duruþuna dökülüyor kozalaklar yeþil iðneler saplanýyor kurduðun her çocuk düþüne yanaklarýna yedirdiðin yaðmurlar ondan ve kýnamadan maðlubiyetleri sýmsýký sarýlmaya devam ediyorsun çam aðacýndaki gölgenin tozlu sesine...
artýk üþüme yarým ekvator sýcaðý çalýyor çanlarýn birinde inan boynum bükük avazým acýlar içinde geliyorum sana elim ayaðým direncin kaypak terazisinden dökülüyor bilesin ak saçlý bir boþluðun adamýyým ben esir zamanlar büyüttüm eþiði savaþ alaný yarýna ne olur kýyaslama beni yemin ile bozduðun cümlelerle baðýþlarsan kendini bir gün doðumu kýrsal bütünde o zaman benim küllerimi sürersin dini bir hayata sarkaçlar çoktan yol alýr bakarsýn buzul çaðýna caddelerde renkli merasimler saðýlýr kadýnlarýn ellerine insanlar umudun yel deðirmenlerinde söker solumayý bir kaç aný bir fotoðrafla kalabalýðýn en masum yerinde buluruz bizi bil/ki susarak dokunmak kadar güzel olur her/þey mevsim baþý vazolara açýlan çiçekler gülümser vakit bir hayli geç/de olsa gözlerinin o yýkýntýlý bir yerinde baþlar yeniden aþk............
sessizlik içinde büyüyorsun...........
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.