Hangi kalp boyun bükse kapýsýnda, kül olur. Ya cân bir aþka düþer ya tomurcuk gül olur… Gönül Sâki elinden içer aþkýn meyini. Bir Yâr’e bende olup verir her bir þeyini…
Eþiðine býraktým yüreðimi bas da geç. O billûr gülüþünü gözlerime as da geç… Kapýnda iki büklüm gedâ’n olmaya geldim. Hiç olmazsa bir kere sedâ’n olmaya geldim. Adýmý leblerinden bir kez duysam da yeter. Yüreðim özleminle buhurdan gibi tüter… Acizim, günahkârým, kalmýþým bir baþýma, Hasretin kan doðruyor bir lokmacýk aþýma.
Cünûnumu mazur gör, garibim biçareyim. Yapayalnýz dolaþan bir mahzun seyyâreyim… Gönlüm þimdi kapýnda gel çaðrýný beklerken, Sessizlik saatlere asýrlarý eklerken… Zümrüdüankâ gibi küllerinden doðar aþk. Kâinat sahibinin Gül’lerinden doðar aþk… O aþk ki; derviþlerin en nadide zikridir. Ne beþeri bir sevda ne yalnýzlýk fikridir.
Bekliyorken, içimden çaðlayanlar akýyor. Aralanýyor kapý sanki bana bakýyor… Gözlerim yerde benim karþýsýnda dururken, O nurlu aydýnlýðý yüreðimi vururken… Susuyorum, dilim lâl gözlerim âmâ sanki. Halime tesir eden binlerce hümâ sanki… Kalbim yok gibi artýk çýkýyorken yanýndan, Cân bile görse O’nu geçer kendi cânýndan… Koca bir ömür geçmiþ eþiðinden bihaber, Nice beyhude telaþ nice beyhude keder… Yaþamýþ da yüreðim, dünyasýna darýlmýþ. O’nsuz nice suretâ çarelere sarýlmýþ…
Þimdi O var ömrümde güneþ gibi yüzüyle, Gecesi gecem oldu, gündüzüm gündüzüyle Hemhâl oluyor her dem, O’nsuz tek nefesim yok. Kapýsýnda can vermek, baþka da hevesim yok…
YusuF Mescioðlu. Dörtkasýmikibinonüç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.