MENEKŞE=1- MENEKŞE GÖZLÜM

Menekþe gözlü yarim, naçiz gönül bahçemde,
Her sabah kalktýðýmda sunarsýn bana baharý,
Senden özgesi hiç yok dilimdeki lehçemde,
Zira sensin kalbinin vazgeçilmez tek varý.

Gönül bahçem dýþýnda aç ev, bahçeyle , kýrda,
Salýver mis kokunu hava ile canlýya.
Seni gören gözler ki kalmaz asla kahýrda,
Sesini duyan kulak özleminle çýnlýya.

Canýma can katarsýn gerisi büyük yalan,
Varlýðýnla gönül evim huzur bulupta taþar.
Olma sakýn hanemde aniden açýp-solan,
Yoksa seven bu gönül kahrýndan od’a koþar.

Sararýp da soldurma yaprakta çiçekleri,
Açsýn temadi açsýn bir ömür boyu açsýn!
Dökerim her bir sabah onca tatlý dilleri,
Zira sen var ya sen ki kýr baþýmda bir taçsýn.

KÜÇÜK OZAN, MENEKÞE; sonu olmayan huzur,
Gönüllerde curcuna, damarlarda akan kan.
Dikkat eyle kendine girmesin meþum muzur,
Aç gülmez gönüllere hayýr sun hep vakti tan.

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
YANDI AH, YANDI...

Sosyal Medyada Paylaşın: