EYY NEFİS-2

—Ne zamandýr bugünü bekledim
Her namaz sonunda sen diledim
Ve nihayet ki geldin: hoþ geldin.
Aklýnda hangi soru getirdin?




—Söyle önce beni niye bekledin,
Geçen gün þefkat ile dinledin?
Ama ben sana hakaret ettim
Yüzüne baðýrýp "YILAN" dedim.




—Sen dedin diye yýlan olmadýk.
Seni de benden ayrý bulmadýk.

Sevgimi ise herkese verdik
Kurtul sen diye önüne serdik
Yani biz seni çýkarsýz sevdik.




—Peki, neden çýkar gözetmedin?
Bence sen beni yanlýþ belledin.
Huzurunu kaçýrmaya gelmiþken
Sen beni baþ üstünde eyledin.




—Gönül evimdesin bunu unutma!
Orda bir Gül var ki; sakýn tutma!
Topraða ektim; tutacak amma
Önce seni katmalýyým bana…




—Bu da ne demek oluyor þimdi?
Tamam, hoþnut tuttun misafiri.
Ama o ney: katmak sana beni?
Sanki “gel, nikahlanak” der gibi




—Yani o da bir nevi nikâhlanmak.
Ama ondan da öte BÝR olmak…
Hep helal üzerine konuþup,
Seni Hak gerçekle tanýþtýrmak.




—Sanki ben bilmem Hakký, gerçeði
Hatta namaz ki; dinin direði
Abdest ki; dökmektedir kirleri
Ve bunun gibi daha niceleri…




—Ee ne güzel biliyorsun iþte
Hazýr girmiþken namazla iþe
Gel sen benim sözümü dinle
Uyma sen þu þeytanýn iþine

Yardýmcýdýr besmele niyete
Kalýr mý hiç darýlýp da küsme
Sonra bak sendeki tebessüme
Þaþarsýn nihayet bu hikmete

Ama aklýn bilirse Vereni
Görürsün ruhumda yüceleni…




—Tamam ya çok hýzlý gidiyorsun.
Anladým benden çok biliyorsun.
Bugüne iyi hazýrlanmýþ gibi
Beni biraz düþündürüyorsun ! ?



—Peki, o zaman sen düþüne dur.
Kafaný azcýk duvarlara vur.
Aklýna bir þey gelirse hemen
Al kâðýt kalem, yanýma gel sen…

Sosyal Medyada Paylaşın: