Sen tozlu yollarýmýn Sunasý
Verdiðim sözleri tutamadýðým canýmýn tomurcuðu
Güz gönlümün nazlý sýzýsý
Sevda pýnarýmýn Elif gelini.
Zorlu þehir türküsü tutturmuþ gidiyorken
Hörgücünde baston misali
Baþým sana karþý eðik
Seni çorak bozkýrýn
Bir boz beyinin alacaðýný bilemedim.
Kadife yüzüne dokunmaya kýyamazken ben
Bir sürçili lisan ki af fola desem
Duyar mýsýn ki yamacýmdan?
Doðduðum topraklara dönüþüm asi
Everi vermiþler seni
Yükte parsamý topladým
Nasýl diyeyim?
Baþlýk paran hazýr, seni almaða geldim diye!
Ha köyümün fermaný ha köyümün aðasý
Onlarýn anlayýþý düzmece beþik kertiðidir.
Kadýn haklarý dediðim de zor kaçtýydým
Yine de anamý o inat babam dövmemiþ miydi?
Ne anlarlar aþktan meþkten
Ne bilirler burçak tarlasýnýn iç yangýný
Deliþmen oynaþ yüreklerini.
De gel küsme bana çakýr gözlüm
Odamýn hayalleri gibi
Renksiz kaldý gökyüzün
Suskunluðunda feveranlarýn çýrpýnýyor.
’Biliyorsun da neden gittin’ diyeceksin biliyorum.
Bile bile gittim
Tarla türküsü yüzyýllar boyu var
Ne uzadý ne de kýsaldý, bilmez misin?
Çað atlamýþ yurdum insaný
Herkes atladý da ben mi yaya kalmýþtým?
Kainat denen devran! Döner akçenin peþindeyken!
Avuçlarým para kazanýrken
Boþunaymýþ kazancým, seni kaybettirmiþ
Kazancýmýn bitmeyen salasý.
Kovanýmýn ecesi diyemeden
Kalbinin balý olamadan
Zehri çalmýþlar bir parmak bal niyetine
Al dudaklarýna dallý fistanlarýn uðruna.
Nasýl bir sýnanmadýr
Kimi bulup aðlayayým de hele
Keçik baþlý yazmalý anamdan baþka.
Garip anam susturur hýþýmla
Aldýðým yanýtsa belli
’Ben sevdim de mi aldým kör olasýca babaný’
Ýþte bu, yat kalk
Kaldýðýn yerden sil baþtan.
Anacýðýma takýlayým dedim de
’Ay ana yavuklun var mýydý kýz söyle bir yol’
Ne bilirdim
Gözlerinin çaðýldayacaðýný
Bir iyice aðlaþtýk, ana oðul.
Kadersiz yavrum dediðin de kollarýnda can anam!
Ya kýnalý saçlý diðer analar? Onlarý düþündüm!
Yine kaderin ardýna
Sýðýnmacý olarak durulacaktý belli ki!
Gitti Elifim burcu kokulu Sunam dedim kendimce.
Anamýn yavuklusuna aðýtýný o da bana yakacaktý!
Ne çað atlamýþ ya
Atlamayý eþikten atlar sananlar!
Nerede ki bu çað atlanan yer ay ana?
Anam medet bekler gibi, ne bileyim ay oðul
Orada mý verirlermiþ sevenleri sevdiklerine?
Bileydim de, ha bir gidi vereydim yarenime
sevdiðime varý vereydim dedi ya!
Meðer, yarým asýrlýk çýnar anam
Aþk oduyla tütermiþ de haberim yokmuþ!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.