BEYİT-İ SOHBET
BEYiT ÝLE MUHABBET- 1
Gitmiþ yalýya konmuþ baykuþ hepsi yüreksiz
Kanarya sandal çeker çýrpýnarak küreksiz
Sularý yok diyerek kurnalara küsemem
Denizler taþar diye vanalarý kesemem
Suskunluðuma bakma imanýmla boðarým
Engin daðlardan batar ayyukadan doðarým
Makamlar gelir geçer asalettir anýlan
Bugün filizleniyor asýl bitti sanýlan
Ayaklarda iskarpin üstü lacivert libas
Hele bak bir namýna yolun yolcusu Abbas
Topraðý yalar rüzgar bastýðýn iz kapanýr
Sanmaki herþey baki gün gelir göz kapanýr
Kalkmaz baþlar secdeden bilmez misin nedendir
Ruhum çýkar tenimden salda giden bedendir
Ýlmi ilim satandan ara, oku, ehlinden
Uðraþ ki bulamazsan sorda alma cehlinden
Ýlim olmazsa eðer cahillik hükümdardýr
Hükümdarlarý yýkan yolcular hükümrandýr
HARUN YILDIRIM
Ayyuka ( göðün en yüksek yeri )
Cehl ( cahil, ilim bilmez )
Hükümran ( egemen, hür )
Libas ( giyecek, urba )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.