Darmadağınık

Kavim göçlerinden bu yana
Yüreðim yerler yeksan,
tarumar, periþan
Bir izdüþümü gibi orta boylu haritanýn
Ortasýnda, Orta Asya’dan
Çýkmýþ bir kurt gibi,
Yakup gibi, Yusuf misali
Ayný zamanda bir Kerhan..

Ne Mezopotamya hoþ göründü kalbime
Ne de diyarý rum bu alemde
Kim söylemiþse yalan demiþ
Günahýmý almýþ bu güzel günde..

Oysa ki ne hoþ görünürdü çerçevedeki adam
Siyah çizgilerle bezenmiþ masamýn üzerinde
Dertsiz, kedersiz, alemden bihaber
ve kýrmýzý kalemimin ucunda
Mutfaktan týkýrtýlar gelirken ayaz;
Gece üzerime Kürtçe düþüyordu
Sonra Türkçe lal oluyordu dudaklarým
Düþlerimde seyrediyordum kavmimin ahengini..

Herkesin söylediði kadar bendim
Bendim, herkesin söylediði kadar olan
Kapýlar üzerime kapanýrken dahi
Kimse zannetmesin cennettendir yerim;
En altýndan ateþin, kor hali yani
Ýþte orayla tutuþturun beni,
Hemde uzun uzadýya bir lafla
Ebedi gibi dursun öylece gözlerim.

Kavim göçlerinden bu yana çok sessizdir
Biliyorum, her yer çok viran çok üryan
Toprak, su, hava
Ben misali bir cellatla karþýlaþtýðý için..

Ünal ÇAGABEY
Sosyal Medyada Paylaşın: