Seviyor musun, Sevmiyor musun Diye sordu çingene. Ne ilk kez soruyordu, Ne de cevabý merak ediyordu. Uzandý, Pembe bir karanfil aldý. Ýçtenlik dedi, Yanýna pembe gül giderdi Lakin yok bende. Gönlüm senindir derdin, Ýçtenlikle. Gülün kýrmýzýsý var, Var da bu pek cüretkar. Diyerek Tutuþturdu elime çiçekleri, Gönderdi beni sevdiðime. Vardýðýmda Onlar söyledi Söylenecekleri, Onlar koklandý, Onlar öpüldü. Baþ köþeye onlar kondu, Soranlara ’’Bir hayranýmdan’’ dendi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhan Kemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.