Arnavut Kaldırımı

Ýri göðüslü Elvira’nýn evine
Þu taþlý sokaktan gidilir.
Su akar sokaðýn ortasýndan,
Çocuklar oynar kýyýsýnda.
Kimisi kaðýttan kayýk yapar,
Salar akýntýdan aþaðý.
Kimisi hikaye uydurur,
Kayýða öykü taþýtýr.
Elvira dönüp bakmaz bunlara,
Ana deðildir Elvira,
Kuruduðu söylenir evde kala kala.

Derler ki kýsmeti olmuþ zamanýnda,
Bir mühendis karayollarýndan.
Araya adam sokmuþ tanýþmýþ,
Gün gelmiþ Elvira’yý istetmiþ,
Þantiye mühendisi Dino’ya.
Kýsmet olmamýþ gelinlik ve duvak,
Günü gelmeden düðünün
Yaptýðý yol alýp götürmüþ mühendisi,
Saðdan saðdan, þehre doðru.

Elvira bakmaz çocuklara,
Ne gençlere, ne de geçkinlere.
Elvira inanmaz aþka,
Ne aileye, ne de kocaya.








Sosyal Medyada Paylaşın: