Ömür dediðin ne ki... Anlýk hayal Üflenen bir soluk... Birden çýkar Biter tatlý rüya yüzünde melal Sonra döner geri hazince bakar.
Pamuktan kanatlar çýrpýnýp durur Uçarken semaya yere de vurur Hasret damlar aþka nihayet kurur Zehirden bir nefes üfler ve yýkar.
Yollar var incecik hasret yüklüdür Güller var ki kopmaz gayet köklüdür Gizli gömü gönül içinde saklýdýr Yürekten yüreðe akar ha akar.
Gözyaþý olur da gözden dökülür Kývrýlan yol gibi birden bükülür Ýlmek ilmek gelir toptan sökülür Ateþ olur seni daðlayýp yakar.
Zamanýn önüne koysan da engel Çekip de götürür görünmez bir el Ömür ona baðlý kancalý çengel Gün gelir boynuna ilmeði takar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURİ BAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.