AZAP
AZAP
Bir cehenem ateþinde yanýp savrulur beden
Günahlardan sýyrýlýp dualara sarýlýr ya insan..!
Umududur doðacak yeni gün
Bir savaþ ki; insanlýðýn tükenip bittiði yerde
Bir çatýþma ki; topsuz tüfeksiz
Bir ýstýrap ki; kýfayetsiz
Savrulur yerden yere, ruh ayrýlýrken bedenden
Çiçeklerin aramotik kokusundan uzak
Batar bir yüreðe en dikenli kaktüsler
Bir vicdani hesaplaþma, bir uhreviyattýr bu aslýnda
Yaþarken ölmek gibidir
Bu dünyada çekilen, azap
Hangi günahýn azabýdýr bu Heyhat..!
Can içinde bir yangýn, ateþ içinde bir beden
Yanar bir nar-ý ateþ
Sevda denir ya adýna
Yangýný ondan mý savurur, külleri býrakmadan ardýna..?
Gecesi ateþ, gündüzü ateþ, günü ateþ
Nasýl bir yangýndýr bu ey Rabbim
Bir baht ki keder örmüþtür aðýný
Beyinde binlerce örümcek gezinir durur
Bir zülüm ki her günü azap
Bir karabasan misali
Kan ter içinde uyanýr insan
Her gün bir önce ki günden bin piþman
Sabaha ermekte mi kurtuluþ, erememekte mi..?
Hangi ayaz üþütür titreyen bedenleri
ve hangi vicdanýn hesaplaþmasýdýr bu
Günlere gebeyken her giden gün
Ne çekilmez çiledir bu Ya Rab...!
Ne bitmek bilmeyen ýstýrap
Yaþarken yaþanýr mý oysa kabir azabý?
Gecenin bitmeyen sukütuna karýþýr
Vicdanýn sessiz haykýrýþý
Hangi vuslatta arýnýr bu yürek
ve hangi sevgi de durulanýr
Tövbeler tövbesi yankýlanýr dört duvarda
Ekosudur, sessiz çýðlýðýn duyulan tek sesi
Bir hayat ki nefesinde son bulmuþ
Bir hayat ki yaþamadan savrulmuþ
Ey ateþ,
Ey su,
Ey toprak
Söyleyin hanginiz de kurtuluþ...!
BÝTSÝN BU AZAP....!
ELÝF KESKÝN (KARABULUT) ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ
04.11.2013/13:30
DARALIR BÝR YÜREK DAHA GÝRMEDEN KABÝRE
BÝR ZÝNDAN DA ÇIRPINIR DURUR YA RAB HABÝRE....
ÞÝÝRÝME SESÝYLE CAN VEREN SEVDOLÝNKOYA SONSUZ TEÞEKKÜRLERÝMLE....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞİİRLERİN ŞAİRİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.