KUĞU SESİ!

Bütün soru yumaðýný kentlere sakladý siyah topuklarým
Penceremden penceresine düþleri taþýyan trene bindim
Dökülmüþ beynimi toparladým sarkarken kendimi
Ülke-siz-im kuyruðundan sürüklenen palyaço çocuðum ben
Satýlýða çýkarýlmýþ düþ peþindeyim (düþ peþime)
Hüzünlü elmaslardan kuðularým var göl kanarýnda yüzen
Su sesi kulaðýma okyanustan akan duyuyor musun-uz?

Üþüyorum yüreðimi saklayarak kimse görmeden
Aynadan saçlarýmý tara ne olur dökülmesin kýzýlboyam
O zaman kim bana monolog gülüþler satar unuttun mu?
Kuðu sesi duyuyorum yüzü yüzüme deðen ölü zambaklarýn
Yýldýzlara sesleniyorum kayýn, kayýn bu gece düþlerimden
Önce sen gidiyorsun elimden kayan elin býrakýyor sonra beni
Küllerimi egeye atýn o dipsiz maviliðe küsersem eðer
Bu akþam kuðularýn ölüm öncesini dinliyorum soðuk pencereden

Havada kar var soðuk üþütüyor bedenimi
Parmaklarým uyuþtu yazmaktan yýlmadan yazacaðým!
Kapýma bir misafir minicik yavru kedi
Yazmaya ara vermeden izliyorum titriyor sütü içerken
Üþümese gelmezdi haylaz buldu sýcak kalbin sahibini
Ben bir kuðuyum minik kedi ne zaman öleceðimi bilmeden gir içeri
........
Ve öldü kuðu öncesi kadýn…
Üzgündü kedi bir isimi bile yok kimlik edinmeden
Uçup gitti kalbi (uzak) ülkesine kadýn…

Kuðularda ölür bir gün unuttun mu kedi?



Sosyal Medyada Paylaşın: