susuyormu/sun....?
bakarken görmediðin bir yerdeyim
romatizma aðrýlý rutubet boylamýnda
hiç taarruz etmeden bilinç altýna
kavrayabilmek için kaybettiklerimi
günebakan bir seste izlerim....
eski bir anýnýn az ötesinde bir tütün aðacý
yapraklarýnda boþuna dökülen umutlar
ve gövdesine arkasýný dönmüþ hayatýn sualleri akýyor ýrmakta...
ben/miyim
hep tersine düþler kuran
kurduðu düþlerin yitik hayallerinde aðlayan
ben/miyim
gecenin kuru bozkýrýnda aklýný yitiren batýl hasret...
durmadan avazýmýn camlarýna çarpýyor yaðmur
korkudan tek bir aþka selam veremiyor yüreðim
ve durmaksýzýn acýyan yaným
kör zulam
lal gözlerim
yine aralýksýz yolculuklar baþlýyor
ve üzerime yorgun bir þehri alarak
film þeritlerinin tasarlandýðý bilmediðim uzaklar düþüyor aklýmýn firarýna.....
ben/miyim
yine baþtan yaratýlan kasvet
aðýr buhranlý yakamoz durur sol cebimde
kaygýlý kasým son virajda güzün kaypak diliyle konuþur
susar sohbetler tanrýsý
bir antik sýr düþer patavatsýz harflere
ve çoktan masumiyetini yitirmiþ bir þarký demlenir hayata dair.....
konuþsam kýzar gece
her pencerenin çarpmasýnda
karanlýk illetler baðýrýr koynu yalnýz ruhuma
uzaklarý anýmsarým o an hiç hesap etmeden ömrü
ve durup dururken saatin yelkovaný basar çýðlýk
ardýndan akrep bir bir aþklarý yakar mum ýþýðýnýn gölgelerinde
kapý çalýnsa
dýþarýsý kir pas içinde unutkanlýk/larým olur
bilirim/ki boþ/ verildiðim bir tarih akar kapýnýn coðrafyasýnda
soðuk bir sesle tokmaða sarýlýr hiç ulaþamadýklarým
ve aynanýn sözüm ona masumiyetinde dalarým karþýmda/ki resme...
ben/miyim
sadece anlattýklarýyla solumaya çabalayan
durmaksýzýn dönen baþýmýn dumanýnda Kaf daðý
yeraltýn/dan doðarak özlediðim kökler
þimdi bulutlarýn rahminde bekliyor yaðmuru
tenha þehirler dolaþýyor kurgusuz cümlelerim/de
bir bakýyorum/ki içime sýzýyor eli ayaðý soðuk bir aþk
anlýyorum/ki daha büyümesi gerekiyor umutlarým.....
halbuki nede çok severim cümlelerin içinde yaþamayý
tekil bir kentin savrulan sevgilisinde sarýlmayý ýhlamur çiçeklerinin kokusuna
dünyanýn en uzak soluklarýnda aramayý ne çok severim özgürlüðü
paylaþmayý ekmek buðusunda hayatý
çocuklarýn dönme dolap lisanlarýnda doðayý kavramayý
halbuki ne çok hayaller anýmsarým bir kadýnýn doðurgan hüznünde
o hüzünler saðýlýrken kirpik ucu tuz birikimlerinde
ellerine ne çok severim bir aðustos sesiyle sarýlmayý
þimdi bahçeler dolusu çiçek toplayan yalnýzlýklarla tanýþýyor ruhum
kaçýncý hissetmem kaçýncý arayýþým kendimi bilmiyorum
ama bir düþün sabahýna serilen sarý sýcakta adýmlýyorum aþký
zývanadan çýkan bütün yalnýzlýklarý koyarak gözlerime
o çok meçhul sevdalara bakýyorum yalandan......
ve susuyor/musun hala
bak öðrendiðim kadar bilmediðim var
elimde tuttuðum hayalden öte
yitirdiðim binlercesi var
acýyarak sessizliði gömüyorsun þiirlerime
artýk güz kýþa bakýyor yavaþtan
sensizlik adýnda bir piyes oynanýyor karþý kýyýda
ve susuyor/musun yokluðuma
dilinin göstergesi baðýrýyor özlemime
sen yinede amansýzca kanatýyorsun kelimeleri.....
boþ/ver
kesiliyor zamanýn þeffaf aðlamasý
durgun bir sonsuzluk doluyor sýmsýký sebeplere
ve aðlar toplanýyor düþler denizinde
içinde milyonlarca kavuþmayla
bir gerçek yaratýlýyor belkide...............
inkar edilemeyen bir yerindeyim sanýrým doðaçlama boþluklarýn....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.