Karanlýk odaya delilik çöktü, Volta atýp duran biri var içeride, Ýçerisi hüzün dolu, Kapýyý araladým anýlar döküldü, Bir sayfa aldým elime; okudum, Sayfalar ellerimde dolaþtý, mahvoldum, Geçmiþe gitti kafam, Ruhumdan bir þeyler söküldü, ’Bunlarýn bende ne iþi var’ dedim, Bunlarýn bende ne iþi var! Durduramadým, gözlerimden yaþlar süzüldü, Durduramadým; odanýn bir kenarýna; Küçücük bir çocuk büzüldü. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.